
Wśród wielu cennych narzędzi i technik oceny efektywności ekonomicznej na szczególną uwagę zasługuje wewnętrzna stopu zwrotu IRR, której zadaniem jest określenie, czy dana inwestycja będzie opłacalna, czy też wiązać się będzie ze zbyt dużym ryzykiem. Metoda ta jest bardzo dynamicznym wskaźnikiem oceny projektów inwestycyjnych i jest oparta o wiele zmiennych czynników, jak choćby zmiana wartości pieniądza wraz z upływem czasu. Wśród wad tej metody specjaliści wyróżniają przede wszystkim fakt, iż odrzuca lub aprobuje jedynie pojedyncze projekty, utrudnia poprawne zhierarchizowanie inwestycji o różnej skali, a niektóre przedsięwzięcia nie mogą być oceniane tą metodą. Do inwestycji, których nie można oceniać techniką, jaką jest wewnętrzna stopu zwrotu IRR należą wszystkie te przedsięwzięcia, które zakładają niekonwencjonalny sposób przepływu pieniędzy. Pomimo wad, projekty oceniane za pomocą metody IRR często są określane bardzo trafnie. Warto także zaznaczyć, że oceniany projekt inwestycyjny jest opłacalny wtedy, gdy wskaźnik IRR wyniesie więcej od zera bądź zero. Jeśli wskaźnik będzie niższy, projekt ma ogromne szanse przynieść straty, w związku z czym jest zbyt dużym ryzykiem, które nie warto ponosić.